Pierwsze wzmianki o Lubięcinie jako wsi pojawiły się w 1372 r., dotyczyły one miejscowej parafii, której powstanie datuje się na początek XIII wieku. Według tradycji, pierwszy kościół parafialny p.w. św. Katarzyny (wybudowany na wzniesieniu między jeziorami - Lubiecińskim i Kochanowo) miał powstać ok. 1201 r. W czasie wojny trzydziestoletniej świątynia spłonęła. Na początku XVIII w. wybudowano nową, murowaną budowlę. W XIX w. kościół poddano przebudowie. W tym okresie obiekt pełnił już rolę kościoła cmentarnego. Po II wojnie światowej w 1945 r. przez pewien czas pełnił też funkcję kościoła parafialnego. W latach 80. XX w. budowlę wyremontowano i zabezpieczono.
Plac przykościelny, na którym usytuowany jest kościół oraz współczesna figura Chrystusa ustawiona jest na wysokim postumencie. Od strony południowo-wschodniej znajduje się budynek obecnej plebani.
Kościół w Lubięcinie założony został na rzucie wydłużonego ośmioboku wzbogaconego płytkimi kruchtami od północy, południa i zachodu. Od strony wschodniej wprowadzono zakrystię na planie zbliżonym do kwadratu. Elewacje zakomponowane zostały, jako regularny układ słupów i rygli przecinanych zastrzałami.
Kościół w Lubięcinie, bardzo szybko, bo już 1945 r., został erygowany na świątynię katolicką. W roku 1960 zlikwidowano arkady łączące filary w części wschodniej. Położono także posadzkę lastrykową i podłogi drewniane, likwidując tym samym oryginalną posadzkę ceglaną. Znaczące prace przy świątyni zrealizowano także w roku 1985 odnawiając elewację. Dwa lata później wymieniono okna i drzwi. Otrzymały one nowy, zmieniony podział ze szkleniem kolorowym. Wówczas też usunięto powłoki malarskie a następnie obłożono je boazerią.
Kościół jest obecnie w stanie remontu generalnego.
